Wyobraź sobie, że jako senior mieszkasz w domu pomocy społecznej. Masz mały pokój, rodzina odwiedza cię tylko na święta albo wcale, a dni spędzasz wpatrując się w okno za którym nic się nigdy nie zmienia. Często właśnie tak wygląda codzienność 120 tysięcy seniorów żyjących w Domach Pomocy Społecznej (DPS). Chciałybyśmy coś dla nich zrobić. Jako licealna młodzież, na miarę naszych skromnych możliwości pragniemy wnieść choć trochę uśmiechu i słońca w ich często szarą, smutną rzeczywistość. Pragniemy przeznaczyć im trochę naszego czasu, a poprzez danie seniorom swojego towarzystwa, dać początek integracji międzypokoleniowej i spędzić czas na różnych aktywnościach. Od najzwyklejszej rozmowy, przez umilanie czasu przy grach planszowych oraz rozwiązywaniu sudoku, po wykonywanie prostych aktywności fizycznych i organizację okolicznościowych wydarzeń. Na drodze starania się o pielęgnację zdrowia psychicznego, osobom starszym potrzebny jest kontakt z młodzieżą i socjalizacja. Pomimo tak wielu barier i różnic, udowodnimy, że młodzi potrafią znaleźć “Wspólny język” z seniorami, gdzie obie strony są w stanie nabyć wiele nowych doświadczeń. Wymiana poglądów i przeżyć między pokoleniami ma pozytywny wpływ zarówno na młodzież, jak i na seniorów, dlatego kontynuujemy działania zapoczątkowane przez nasze poprzedniczki i startujemy z drugą edycją projektu „Wspólny język” – „Wspólny język 2.0”!
Za projektem “Wspólny język 2.0” stoją:
Z najnowszymi informacjami dotyczącymi projektu można się zapoznać TUTAJ.